Какое время наступило. Какое время!
#741
Отправлено 03 Март 2024 - 01:04
Ля дамы la femme
на прыпынку трамвайнай
стаю.
Яе агністы погляд
з глыбінь карсіканскай пустыні,
прыдумаў, вось,
дзе яна нарадзілася
лавлю...
Яна нешта шэпча дачушцы,
да грудзей яе прыціскаючы,
сціскаючи
у няўлоўных абдымках...
А дзіця,
вачыма пустымі,
у свет паралельны
тарашчыцца.
Не ад гэтага свету,
адзіны
яе...
Дзінь
дзітяцятка.
#742
Отправлено 06 Март 2024 - 16:19
Цярушым дожджыкам кіслотным у грудзях,
злы ваўкалак з экрану мармытаў
пра нешта,
чэрці чым...
Калі, не зразумееш ты пра што,
то ад цябе, застанецца нішто
і ты,
асатанеўшы, будзеш памаленьку паміраць.
А, вось,
калі ты зразумееш што і як,
то станеш тут жа, радасны дурань.
Бараном станеш,
у статку бэкаць будзеш в лад.
І на забой.
Во славу буржуяў.
Як на парад!
#743
Отправлено 09 Март 2024 - 00:45
Налево поплывёшь — смерть свою найдёшь.
Направо поплывёшь — смерть свою найдешь.
Ну, что?
Прямо поплывёшь?!
Вот-вот, ядрёна вошь...
#744
Отправлено 09 Март 2024 - 13:37
Рыхтавацца тры месяцы.
Вывучаць дыеты.
Выпісваць на далонь рэцэпты.
Распытваць сябровак жонкі, якім за пяцьдзясят ...кілаграм.
Ўстаць на шалі з надзеяй, што само дасмакталася...
Не расквакалася, на вагах - 101-о кіло.
Выключыць салодкае.
Ўключыць мінералку.
Лічыць калорыі.
Ўстаць на шалі-101-о кіло.
Выключыць мінералку.
Завесці палюбоўніцу.
Не даваць ёй спаць начамі.
Ўстаць на шалі-101-о кіло.
Не дакранацца да палюбоўніцы... і мучнога. Пакутаваць.
Ўстаць на шалі-101-о кіло.
Лічыць тарты перажыткам обжіраюшчегося сіянізму. Адварочвацца пры сустрэчы.
Ўстаць на шалі-101-о кіло.
Тры дні і тры ночы трымаць сухую галадоўку ў знак пратэсту супраць плана размежавання.
З'ядаць цешчу, якая -за- жыўцом.
Ўстаць на шалі-101-аб кіло.
Сарвацца. З'есці вядро межханукальных пончыкаў з шакаладам. Рэабілітаваць сіянісцкія тарты і палюбоўніцу. Падарыць цешчы свой любімы таршэр. Ўстаць на шалі і ўразумець, што дыета не сродак для пахудзення, а лад жыцця, таму што на вагах...
СТО АДНО КІЛО.
#745
Отправлено 10 Март 2024 - 13:33
Ах, Муза!
Маю, смутак зачараваннем наіпоследне мае,
дыханнем самуму з самых патайных пяскоў пустыні біблейскай...
А погляд за гарызонт яе,
бясснежнаму жаданню.
І тады, сціснецца сэрца ў клубок,
увертлівасцю тваіх жарсцяў,
а...
Лагоднасць душы - поўнай адсутнасцю гарызонтаў свядомасці,
і...
Я патану ў бірузовай жаноцкасці смуткам тваім, клянуся!
Навекі і назаўжды.
#746
Отправлено 12 Март 2024 - 12:36
Где ж ты шлялась, думочка моя,
с кем скльзила с горочки крутой?!
Помню, вылетела птичкой, пустельгой...
А сегодня ночью вдруг припёрлась,
вся дрожа,
спутав мысли в моёй лысой голове.
Я мечтал о смерти...
Чёрта с два!
Вот, сижу, дроржащим паль льцем жму на клавиши,
и...
Поминаю.
Так о чём мечтал,
я,
старый пень,
тогда?
А дело в том...
Вернулась ты ко мне, как есть, вся голая.
Пустая.
#747
Отправлено 12 Март 2024 - 13:11
тут очень красочная и сочная мысль.
И не "пустая".
"размышлялечка"-лялечка.
- те, кто видит; - те,
кто видит, когда им показывают;
- и те, кто не видит.
(Леонардо Да Винчи)
#748
Отправлено 14 Март 2024 - 13:33
Пророк
(в газетах писали, что он, на века)
пророкочет
невнятное что-то....
И кочетом, кочетом,
скособочившись,
памятником
на могиле своей
замрёт...
А после,
лет чрез дцать,
калика перехожий
глянет.
Заржёт...
О, боже!
Не, ты глянь!!!
Кто
этот,
облупленный идиот?!
#749
Отправлено 15 Март 2024 - 23:23
Прарок
(у газетах пісалі, што ён, на стагоддзя)
праракоча
невыразнае нешта....
І кочатам, кочатам,
Скасабочыў шый,
помнікам
на магіле сваёй
замрэ...
От.
А пасля,
гадоў праз дцать,
каліка пераходжы
гляне.
Заржэ...
Ах, Божа!
Не, ты глянь!!!
Хто
гэты,
аблуплены ідыёт?!
#750
Отправлено 16 Март 2024 - 13:33
Парасон у плюскат, скрыгат,
лысіна - што барабан.
Скварыць, шкварыць
дождж па мордзе,
дробам дробна ў драбадан.
Апраметная, да дрыжыкаў,
яшчэ,
марудна тут цемра...
Дзе ж ты, шкада душы збаўлення?!
І жах горла пераймае!
Па шчацэ халодная жыжка,
у вушах
клёкат куражу!
Ой, трымайце,
ісці,
урэзаць,
да цяпла не дабягу.
Божа, слаўны, міласэрны,
дай дабрацца хоць да хаты,
вырвацца са страховідья...
Ды
і,
хай
пачне
світаць!
От...
А з нябёсаў мне
Што такое?!!!
Град з курынае яйцо...
Ой, балюча ж!
Ой, балюча!!!
Гета ёсць.
#751
Отправлено 18 Март 2024 - 23:11
Птицы, этой весной, каждое утро, нежно курлыча, уносят всё мое
в...
Никогда!
Шагреневая кожа будущего истончилась
до состояния папиросной бумаги.
Что бы обо всём, об этом, сказал бы Соломон?
Даже и не знаю, потому что.
В очковом нашем веке, он превратился в замороженные куски рыбьей плоти, которую просвещённые приматы скупают в супермаркетах, чтобы...
Изжарить и сожрать.
Чуть, чуть присолив.
Я и сам такой.
#753
Отправлено 19 Март 2024 - 23:41
Но!
poisson Salomon
Solomon fish
#754
Отправлено 21 Март 2024 - 20:54
Ну што стары, мы зноў у справе.
А твая мова...
Заварушылася і да гартані
прыліпла.
І з'явілася, такое вось, велізарнае жаданне,
не, не сказаць,
куды мне.
А нясмела так спытаць.
Ну, хоць пра нешта...
Ну, хоць пра тое,
пра што ўсе моляць і ўжо не вераць у гэта.
Мне можна, моўчкі памарыць аб свеце без ракет і дронов?
А?
Ды так, каб тут жа
не
звольнаклі
у чарговую цішыню.
Стары, ты ў справе,
калі б жыў цяпер,
ты адказаў бы, хоць і іншасказальна,
чым інформ,
дзіўна замежны агент
так не падобны...
Хоць бы на ворага народа.
І чаму, як раней,
паэтаў зноў саджаюць за іх вершы?
Усё, змоўк...
Але,
ціхая і чыстая да одури
твая жывая мова,
як і ў іншыя часы, і зноў,
страсянула
і...
Вось.
На праклёны удоў і мацярэй,
якія ляжаць на свежых, на магілах,
хоць хто-небудзь,
каб без хлусні і пафасу,
тое,
які
наўпрост ад д'ябла...
А!!!
"Далейшае - маўчанне "
#755
Отправлено 25 Март 2024 - 01:58
А осень как будто бы нам говорит...
Пора!
Вот,
пришла и моя
пора.
Поры деревьев слезятся кое-каким упокоем.
А жара!!!
Аранжираванная постлетней вселенской тоскою.
Эта тварь
рожает кровавое лезвие нового месяца...
И тот
до утра,
до самого
до утра,
висит
над грешною нашей землёю...
#756
Отправлено 26 Март 2024 - 18:59
Когда и эта умерла...
Последней.
А ты!
Это я не о себе, ЛГ у меня такой.
Тупеешь с каждым днём.
То вспомни Ширвинда,
о нём,
наш мир забудет понемногу...
А о тебе!
А уж, обо мне,
два сапога - пара.
Пшик!!!
Но,эту ситуацию.
Замнём...