Ты шпурнула ружы ў снег
Ты шпурнула ружы ў снег
і
ўтаптала іх абцамі…
За ноч змёрзлася
падтаяўшы,
прыпячатала навек
пялёсткаў панылых зграю…
Натоўп тупа па тым ружах,
дзень і ноч,
і ноч і дзень,
раздрабнілі рыфмы ў прозу,
ва ўзорочье,
взбутетень…
Лёд стаў ал
і,
узвіўся ў неба,
Сплыў увесь сляпым дажджом…
Пахла смерцю
і
жалезам,
дзёгцем,
шэрай,
закаснелай жывадзёркай…
Да стар'ём.
Какое время наступило. Какое время!
#781
Отправлено 10 Май 2024 - 01:18
С этого форума началось моё впечатывание стихов, а потом и прозы в Израиле.
#782
Отправлено 11 Май 2024 - 11:51
Чыё рэха?
Чыё рэха можа быць
працяжней і святлей
пасля пралёта
клінапісныя зграй,
што клічуць у неба...
Са старонак жураўліных.
А разгадаеш,
то жыццё тваё...
Яна становіцца даўжэй,
ды заблытваецца
у кліках трыадзіных...
Чыё рэха можа быць
працяжней і святлей
пасля пралёта
клінапісныя зграй,
што клічуць у неба...
Са старонак жураўліных.
А разгадаеш,
то жыццё тваё...
Яна становіцца даўжэй,
ды заблытваецца
у кліках трыадзіных...
С этого форума началось моё впечатывание стихов, а потом и прозы в Израиле.
#783
Отправлено 13 Май 2024 - 00:03
І ў ільдзінкі
Калі зіма, калі завіруха не завіруха...
Пішыце вершы...
Белыя, белыя, ды так, каб...
Нават сляды рыфмаў замяло, каб ляцелі яны, ледзь дакранаючыся асобы, каб і тут жа, каб раставалі гэтыя сняжынкі на вашых шчоках, а потым замярзалі
...і ў ільдзінкі.
Калі зіма, калі завіруха не завіруха...
Пішыце вершы...
Белыя, белыя, ды так, каб...
Нават сляды рыфмаў замяло, каб ляцелі яны, ледзь дакранаючыся асобы, каб і тут жа, каб раставалі гэтыя сняжынкі на вашых шчоках, а потым замярзалі
...і ў ільдзінкі.
С этого форума началось моё впечатывание стихов, а потом и прозы в Израиле.
#784
Отправлено Вчера, 21:51
[size="3"]Гепатыт жу
Журналісцкая жаўтуха,
хімерычная ўцюха,
абдурванне хлуслівай…
Іржа
і злосць,
і джала глупства,
і шчабятанне шче юродствам,
каб у галовы ўкалоць нам.
Нас купляюць – прадавайся,
а захочуць – аддавайся,
і на блакітным на воку,
трахаюць,
налівшіся
шызай
гнілатой.
А ў канцы,
калі забрэшуць,
пачынаюць
чухаць,
чухаць,
у душы нашы запусціўшы
адшччадушную
слязу…
Пра свабоду і пра праўду,
пра сумленне і пра гонар,
так пяшчотна,
так пяшчотна
нібыта
нетапыры.
Прысмокчуцца і заразяць,
усім,
усім,
чым загадае…
Іх дурань.
Гаспадарок.
Ну, а пасля…
Ну!
А пасля!!!
Прасякуць на раз, два, тры.
Выгрызаючы
знутры…
Журналісцкая жаўтуха,
хімерычная ўцюха,
абдурванне хлуслівай…
Іржа
і злосць,
і джала глупства,
і шчабятанне шче юродствам,
каб у галовы ўкалоць нам.
Нас купляюць – прадавайся,
а захочуць – аддавайся,
і на блакітным на воку,
трахаюць,
налівшіся
шызай
гнілатой.
А ў канцы,
калі забрэшуць,
пачынаюць
чухаць,
чухаць,
у душы нашы запусціўшы
адшччадушную
слязу…
Пра свабоду і пра праўду,
пра сумленне і пра гонар,
так пяшчотна,
так пяшчотна
нібыта
нетапыры.
Прысмокчуцца і заразяць,
усім,
усім,
чым загадае…
Іх дурань.
Гаспадарок.
Ну, а пасля…
Ну!
А пасля!!!
Прасякуць на раз, два, тры.
Выгрызаючы
знутры…
С этого форума началось моё впечатывание стихов, а потом и прозы в Израиле.